21. yüzyılın Türk ve İslam asrı olmasını hayal edenlerin yapması gereken şey önce köklü bir değişimdir. Zihniyet inkılâbı yani…
Sadece binalarla, köprülerle, uçaklarla, silahlarla, kocaman şehirlerle bir medeniyet ihyasının gerçekleşemeyeceğini iyice anlamamız gerekiyor. Her şeyin temelinde insan olduğunu, dinin de, dünyanın da insan için oluşturtulduğu gerçeğini bir kez daha hatırlayalım. İnsanı maddeden ibaret gören bütün ideoloji ve fikirlere inat ruh ve mana âleminin önemini medeniyetinin merkezine koymuş bir anlayışla yürümeliyiz kutlu yolculuğumuza.
Yeni Türkiye, eski alışkanlıklardan kurtulurken resmi ve sivil eğitim anlayışını da mutlaka değiştirmelidir. Yeni Türkiye, bir medeniyet iddiasıdır. Ülke sınırlarını aşan bir idealin ve düşünce sisteminin adıdır. Dolayısıyla sorumluluk da büyüktür ideal gibi… Eğitim sistemi sil baştan bu büyük iddiayla şekillendirilmelidir.
Yeni kuşaklar eskilerin tecrübelerinden adeta Arnavut kaldırımı gibi ölçüp biçerek uzun ve güvenli bir yol çizmelidirler kendilerine. Taklitle değil özgün bir anlayışla hareket etmelidirler. Kapitalizmin çarklarında kaybolmadan idealizmin aklen ve ruhen zevkine varmış yeni dönemin kahramanlarına ihtiyaç var.
Dini elimlerde de dünyevi ilimlerde de özgürlüğü ve özgünlüğü başarmış serdengeçti ruhta sağlam iradeli nesiller ancak yeni medeniyetimizi ihya edebilirler. İlimle gidilmeyen yolun sonu karanlıktır. Evet, belli gelenek ve disiplin olmalı ama katı kurallarla sistematize edilmiş durağan iktidar alanlarına müsaade edilmemelidir. Yeni dönemde eskinin tortularından ve alışkanlıklarından mutlaka kurtulmamız gerekiyor.
Yeni Türkiye’nin gençliği öncelikle ahlaki değerleri en büyük saltanat olarak görecek.
Komplekslerden uzak, kendi özgüveniyle hareket ederek attığı her adımda kalbi ve aklı uyum içinde olacak. Her söz ve eylemi bir gayeye hizmet edecek. Dik durup, düz yürüyüp, doğru konuşacak. Omzundaki yükün ağırlığı ve sorumluluğunu bilecek.
Her alanda kendini yetiştirecek ama sadece kendisi için yaşamayacak. Aynı zamanda sağına ve soluna bakmadan ‘ben varım’ diyebilecek serdengeçti ruha sahip bir gençlik.
Özgür düşünen özgür hareket eden tutsaklığı hakka ve halka olan refleksleri diri ama reaksiyoner davranmayan her şeyin fevkinde ve farkında olup, yeri geldiğinde Yunus yeri geldiğinde Yavuz olacak bir gençlik. Maddeyi mananın emrine almış, ‘yaşamam Allah için, ölümüm Allah için’ diyecek şuurda bir gençlik.
Batılı değerlerin bütün zafiyetine hâkim olacak derecede dünyaya açık ve bilgili, bir ninniden bile hayatı anlayacak kadar geleneğine bağlı veduyarlı bir nesil yetiştirmemiz gerekiyor. Onlarca yıldır yaptıklarımızı veya yapamadıklarımız gözden geçirerek gelecek kurgumuzu masaya yatırmalıyız. İnsana dayanırsan ölür, ağaca dayanırsan kurur. Önemli olan baki olana bağlanmaktır. Birkaç kahramanın hikâyeleriyle idare etmek, birkaç başarıdan haz duymak değil dava adamlığı. Ezeli değerlerle ebedi saltanat kurmaktır ideal olan. Hayatın anlamı da budur bizce. İşte bu yüzden yeni Türkiye’nin ilk ve en önemli sorumluluğu bu şuuru omuzlayacak gençlik yetiştirmek olmalıdır.
“Yeni Türkiye’nin gençliği öncelikle ahlaki değerleri en büyük saltanat olarak görecek. Komplekslerden uzak, kendi özgüveniyle hareket ederek attığı her
adımda kalbi ve aklı uyum içinde olacak.”